21/1/11

Αδεξιότητα Κινήσεων Μέρος 3ο: Τι μπορούμε να κάνουμε; 7 σημαντικές Συμβουλές και λύσεις.

Βασικές συμβουλές που θα βοηθήσουν…

1. Προσπαθήστε να ενισχύσετε τις δεξιότητες οργάνωσης του παιδιού. Οργανώστε την καθημερινή του ρουτίνα και αναπτύξτε στρατηγικές για να το βοηθήσετε να θυμάται και να οργανώνει καλύτερα την μέρα του (πχ χρήση ημερολογίου). Κάντε όσο το δυνατό λιγότερα πράγματα αντί για εκείνο.

2. Δώστε ξεκάθαρες και σύντομες οδηγίες. Μην υπερφορτώνετε το παιδί με πλήθος λεκτικών οδηγιών που μπορεί να το μπερδέψουν. Χρησιμοποιήστε οπτική βοήθεια ή επίδειξη όπου είναι δυνατό.

3. Ενθαρρύνετε το παιδί να συμμετέχει σε πρακτικές δραστηριότητες κατά την διάρκεια της μέρας, οι οποίες ενισχύουν την ικανότητα σχεδιασμού και οργάνωσης των κινήσεων (πχ να βοηθάει στην προετοιμασία του φαγητού, στο στρώσιμο του τραπεζιού, να ετοιμάζει την σχολική τσάντα και να επιλέγει τα ρούχα για την επόμενη μέρα). Χρησιμοποιήστε ερωτήσεις που θα βοηθήσουν το παιδί να εστιάσει στη σειρά των βημάτων (πχ τι πρέπει να κάνεις πρώτα;). Όταν παρατηρήσετε ότι παιδί αρχίζει να μπλοκάρει είναι ώρα να το καθοδηγήσετε δίνοντας πιο συγκεκριμένες οδηγίες.

4. Ενθαρρύνετε το παιδί να συμμετέχει σε κινητικές δραστηριότητες –παιχνίδια ή αθλήματα- που του αρέσουν. Προετοιμάστε το παιδί συζητώντας από πριν για τους κανόνες ή τις οδηγίες που χρειάζεται να ακολουθήσει για την εκτέλεση αυτής της νέας δραστηριότητας. Με τον τρόπο αυτόν θα έχετε την πλήρη προσοχή του, αφού δεν θα αποσπάται από την προσπάθειά του να αποδώσει ταυτόχρονα στη δραστηριότητα. Κάντε του ερωτήσεις για να επιβεβαιώσετε την κατανόησή του (πχ Τι πρέπει να κάνεις όταν σε ακουμπήσει η μπάλα;).

5. Κατά την εκτέλεση μιας δραστηριότητας που παρατηρείτε ότι δυσκολεύει το παιδί:
-  Σπάστε την δραστηριότητα σε μικρότερα βήματα.
-  Βάλτε το παιδί να επαναλάβει τις οδηγίες που του δίνετε.
-  Μην του προσφέρετε έτοιμες τις λύσεις που αναζητά. Ρωτήστε το ποια νομίζει ότι είναι τα επόμενα βήματα. (πχ Είσαι πολύ καλή στο σκαρφάλωμα! Πώς σχεδιάζεις να κατέβεις τώρα από το δέντρο;).
-  Βοηθήστε το παιδί να ολοκληρώσει κάθε δραστηριότητα που ξεκινά. Μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια και περνάτε στην επόμενη δραστηριότητα, γιατί με αυτό τον τρόπο θα αυξηθεί το αίσθημα αποτυχίας που νιώθει.
-  Ίσως χρειαστεί να επαναλάβετε την δραστηριότητα πολλές φορές, για αρκετές μέρες. -      -  Διατηρείτε σταθερές συνθήκες σε κάθε επανάληψη.
-  Επιβραβεύστε κάθε του προσπάθεια. Συχνά το παιδί θα καταβάλλει γιγάντιες προσπάθειες και μεγάλο αριθμό επαναλήψεων και πάλι δεν θα καταφέρνει να ολοκληρώσει τη δραστηριότητα. Είναι σημαντικό για εκείνο να επιβραβεύετε κάθε του προσπάθεια ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

6. Σεβαστείτε τον ρυθμό του παιδιού. Αν το παιδί δεν είναι έτοιμο ή πρόθυμο να μάθει μια νέα δεξιότητα, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να την διδάξετε. Προχωρήστε ένα βήμα τη φορά, όταν είστε σίγουροι ότι το παιδί θα μπορέσει σε κάποιο τουλάχιστον βαθμό να υποστηρίξει το βήμα αυτό.

7. Προσέξτε τις «έκτακτες» συμπεριφορές που μπορεί να προκαλέσει το παιδί για να αποφύγει μια δύσκολη δραστηριότητα (πχ επιθετική συμπεριφορά, άρνηση, «ατυχήματα» για να αποφύγει ή να καθυστερήσει την ολοκλήρωση μιας δραστηριότητας). Τέτοιες συμπεριφορές προδίδουν συνήθως ποιες δραστηριότητες είναι πολύ απαιτητικές για το παιδί και χρειάζονται απλοποίηση.

Θα ξεπεράσει ποτέ το παιδί τις δυσκολίες αυτές; 
Το παιδί δεν γεννιέται με την ικανότητα της Πράξης. Η Πράξη είναι μία διαδικασία που εκπαιδεύεται. Το παιδί αναπτύσσει τις απαραίτητες δεξιότητες μέσα στο χρόνο, καθώς αγγίζει/εξερευνά αντικείμενα και μαθαίνει να κινεί το σώμα του με διάφορους τρόπους. Κάθε παιδί όμως έχει τον δικό του ρυθμό μάθησης. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται ειδική προσέγγιση και περισσότερο χρόνο από άλλα για να κατακτήσουν νέες δεξιότητες. 

Είναι αποδεδειγμένο ότι το κατάλληλο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης (εργοθεραπείας, λογοθεραπείας) μπορεί να κατευθύνει και να εκπαιδεύσει γονείς και εκπαιδευτικούς που έχουν παιδιά με δυσκολία στον Συντονισμό των Κινήσεων, στους κατάλληλους χειρισμούς και τεχνικές, οι οποίες θα αναδείξουν και θα προωθήσουν το δυναμικό του παιδιού. 

Ένα κατάλληλο λοιπόν θεραπευτικό πρόγραμμα μπορεί να βοηθήσει το παιδί: 

- είτε να εξαλείψει τέτοιου είδους δυσκολίες και να μάθει νέες δεξιότητες,
- είτε να μειώσει τις δυσκολίες που παρουσιάζονται σε βαθμό που να μην έχουν λειτουργικό αντίκτυπο στη συμμετοχή του σε διάφορες δραστηριότητες,
- είτε να βρει τρόπους να αντισταθμίσει τις δυσκολίες αυτές.


Πηγές: 
-How to understand and support children with dyspraxia, Lois Addy, 2000
-Understanding developmental dyspraxia. A textbook for Students and Professionals, Madeleine Portwood, 2003
-The out-of-sync child, recognizing and coping with sensory processing disorder, Carol Stock Kranowitz, 2005 



Αλεξίου Μαρία
Εργοθεραπεύτρια - ikid Καματερού
www.ikid.gr



Σχετικά άρθρα
Πώς είναι να έχεις δυσλεξία; | Στρατηγικές μελέτης | Σχολική Φοβία | Αυτοεκτίμηση και τρόποι ενίσχυσης
| Όσα πρέπει να γνωρίζετε για την Δυσγραφία | Μικρές ιστορίες: Ο Γιωργάκης και το σχολείο

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου